In het project Luthomania ontmoeten de muziekculturen van Arabië, Oost-Azië en Europa elkaar in een populair en eeuwenoud instrument, de luit. Het is een dialoog op de tonen van traditionele en nieuwe composities, waarbij elke musicus zijn eigen klankkleur laat horen: de Chinese pentatoniek, de Arabische taksim, de barok, jazz en hedendaagse invloeden.
Na vele concerten en twee gelauwerde CD's (Périples en Itinérances) verlangde Luthomania naar een confrontatie met een ander tokkelinstrument: de harp, eveneens een instrument met een eeuwenoude geschiedenis. De Europese barokharp, de Chinese Zheng en de Arabische Qanun voegen een sensueel accent toe. Dit resulteerde in de CD Perigrina (2014).
Luthomania roept impressionistische en meditatieve sferen op en verrast met exuberante explosies van virtuositeit. Een aanrader.
--
"Luthomania is één van de groepen waarvoor de benaming wereldmuziek echt gepast is. De drie kernleden belichamen met hun specifiek luitachtig instrument en hun muzikale bagage evenveel totaal uiteenlopende culturen. De scherpe pipa van Xia Hua vertegenwoordigt het Verre Oosten, Abid El Bahri de Maghrebcultuur met de doffere, sloffig aangeslagen ud en Philippe Malfeyt zit met luit en in het Westen. Van deze culturen is die van het Verre Oosten het minst aanwezig in de muziek. Melodieën uit het Midden Oosten komen wel vaak boven, net als de chromatisch dalende baslijnen. Die lijken wel ontleend aan renaissance- of baroklamento's, al leggen ze even goed de basis voor fado- en kleinkunstachtige muziek.
Gelet op de verscheidenheid aan culturen en instrumenten siert het Luthomania dat ze er in slagen alles heel vertrouwd, vanzelfsprekend en vooral integer te laten klinken. Het trio lonkt met de pi-pa (Xia Hua) naar het Verre Oosten, brengt u in 1000 en 1 staten-van-vervoering met de Arabische ud (Abid El Bahri), en leidt u in bekoring met de Westeuropese luit." -- Philippe Malfeyt