een Nederlandstalige ode aan de ondoorgrondelijke schoonheid van de vrouw, de muze.
Al eeuwenlang is het wonderlijke mysterie van de vrouw een inspiratie voor dichters, schrijvers, muzikanten, schilders en beeldhouwers.
Peter Van Laet gaat in deze theatertour op zoek in en buiten het repertoire van Mama’s Jasje naar de mooiste zinnen ooit over de vrouw geschreven. Om deze muze nog meer te strelen, wordt hij bijgestaan door het strijkkwartet Meret en zijn zielsverwanten Didier De Ruytter en Bert Verschueren. Meret, de Egyptische godin van feest, dans en spel, is tevens de naam van vier Noord-Franse jonge dames op zoek naar een mooi huwelijk tussen klassieke en populaire muziek.
Klanken van hartstocht, passie en pijn, Ode aan de Vrouw, in al haar facetten...
Ze leidt mijn hart in goeie banen, al weet ze niet waarheen,
Ze maakt kristallen van mijn tranen, de tranen die ik ween.
(Peter Van Laet)
Zij ziet mijn bloed, ze slikt mijn tranen als het moet.
(Peter Van Laet)
‚t Is goed om te slapen in jouw veren,
Om te woelen in jouw nest,
Te ontwaken en te weten dat je vleugel op me rust.
(Peter Van Laet)