Hun verlangen om met polyfonische gezangen te werken was groot. Gezangen die bedoeld zijn te weerklinken tussen weidse valleien en bergen, in zonovergoten landschappen, met daaromheen de zee die alles verenigt.
Canti di a terra maakt Constantinople haar publiek deelachtig van het muzikale, menselijke en spirituele dat zich ontspint tussen hen, de muzikanten, en de vier vocalisten van Barbara Fortuna.
De vocale kunst van het koor klinkt eeuwenoud. Hoewel het collectief haar inspiratie diep in de traditie vindt, onderscheidt zij zich op de grote Europese podia door haar hedendaagse interpretaties en nieuwe composities. Voor deze reis naar het hart van het Mediterraans gebied en de overweldigende vocale polyfonie van de soms heilige, soms seculiere liederen van Corsica kon Constantinople zich geen betere metgezel dan Barabara Fortuna indenken. Deze Corsicaanse liederen worden gebracht in combinatie met improvisaties, muzikale impressies en enkele geherinterpreteerde Mediterraanse composities uit het repertoire van de 14de en 17de eeuw.