Het is onbekend waar Wouter Vandenabeele de energie vandaan haalt om, naast alle andere projecten waarmee hij bezig is, ook zijn geesteskind Olla Vogala in goede banen te leiden. Deze groep moest al lang een instituut zijn. Het heeft iets om vanuit de positie van underdog, als rasechte “flibustiers” te kap’ren te varen. Comfortabel is anders.
Er kwam voor “Marcel” veel talent bijeen. Tien uitstekende muzikanten en twee prima zanger(e)s(sen), Soetin Baptist en Ludo Vandeau. “Marcel” is het behoorlijk surrealistische verhaal van een vis, die niet toevallig dezelfde voornaam heeft als de Dadaïstische kunstenaar Marcel Duchamp. Maar “Marcel” staat vooral voor vijftien parels van Wouters hand. De occasionele poëzie komt o.a van Gerardt ‘TZand, een uitstekende keus. Drie andere liederen, waaronder het Franse Achille (Aline Janssens), hebben dezelfde extreme soberheid, verwekken een gelijkaardig gevoel van aliënatie. Toch is deze muziek hartverwarmend.
Grote momenten vinden we “La Luna” (op uitgepuurde poëzie van Peter De Rop) en “Epiloog” (November), stukken waarin Soetkin de sterren van de hemel zingt. Wat ze presteert op het einde van “Al Die Woorden Heb Ik Gestolen” is pure Savina Yannatou en dat is een groot compliment.
Met dank aan de opnames van Geert De Waegeneer en de visie van platenbaas Michel Van Achter!
Antoine Légat - Goe Vollek, 2008 3