Op zaterdag 29 juli ging de wedstrijd van start. De nacht ervoor hadden we genoten van het Karim Baggili Quartet, waar we voorheen al cd en concert recensie van schreven (ze zijn nog te vinden op www.antoinelegat.be.tt )
We spraken toen de hoop uit de groep te kunnen zien met jazz pianiste Nathalie Loriers, die op Cuatro con Cuatro zo'n fijne rol toebedeeld kreeg. Daar had Karim nu voor gezorgd. Het kwartet was vertimmerd (geen Kathy Adam, geen Osvaldo Hernandez Napoles, maar wel de uitstekende vervangers Simon Lenski en Frédéric Malempré, op resp. Cello en percussie; uiteraard ook de sax/traverso van vast lid Philippe Laloy) Opener Douar (Rond Punt) met Baggili en Malempré in de vuurlinie, zette de toon. Er werd geciteerd uit de cd met o.a. Het titelnummer, Mister Lee 2 en later ook 1.
Karim is een enorme bewonderaar van Bruce Lee...en van Mark Knopfler, al blijkt dat nergens uit zijn spel op de flamenco gitaar (Paco De Lucia is voor een breder publiek een beter vergelijkingspunt) of de oriëntale ud. Karim gaf ook voortdurend duiding, al is het niet zeker dat iedereen ook alles doorhad. We onthielden een schitterend Incertitudes als hoogtepunt, met Lenski en Laloy in een glansrol, maar ook de inbreng van Loriers konden we smaken (L'auberge des femmes uit haar L'arbre pleure, en Mushroom)
Het vijftal had er zo'n Lap op gegeven dat we tot de laatste dag van TAZ lovende kritieken te horen kregen. Dat zouden we trouwens nog meemaken de soms minder bekende acts die Stef Kamil Carlens als centrale gast van TAZ 2006 had uitgenodigd voor die post-middernachtelijke concertjes, waarmee hij nog een keertje zijn fijnzinnige muzikale smaak onderstreepte. We lieten die concerten echter verder voor wat ze waren, wegens niet combineerbaar met de jury opdracht.
MazzMusikaS, Juni 06, Antoine Légat