De wereldtournee van Teresa Salgueiro is genoemd naar een gedicht van José Saramago uit de bundel “Provavelmente Alegria” (1970). Zij speelde Alegria voor het eerst in Mexico waar ze Pilar Del Río, de weduwe van José Saramago, verraste met het eerbetoon aan haar man.
In Alegria blikt Teresa Salgueiro terug op de laatste 12 jaar van haar carrière, vanaf het moment dat ze Madredeus verliet in 2007 en een nieuw hoofdstuk begon als performer en producer. Later, in 2012, kreeg ze erkenning als singer-songwriter, met albums als “O Mistério” en “O Horizonte”.
Bovenop de nieuwe arrangementen van origineel werk, door Teresa geselecteerd, heeft zij songs gekozen die haar bewondering tonen voor folkmuziek uit verschillende windstreken en diverse culturele timbres, stuk voor stuk warme herinneringen aan de plaatsen die Teresa gedurende haar 32-jarige carrière heeft bezocht. Ze geven haar blik op de wereld weer, van de mens als bron van verandering. Ze illustreren haar unieke gave om haar blik te vertalen in muziek, met de veelzijdigheid van haar stem en bijgestaan door haar muzikanten: José Peixoto (gitaar), Fábio Palma (accordeon), Óscar Torres (contrabas), Rui Lobato (drums, percussie en gitaar).